عاطفه نوراللهی
روانشناس
به گزارش پایگاه خبری سازمان نظام روانشناسی و مشاوره ایران، تحقیقات علمی نشان میدهد، والدینی که نظارت محدودکننده و سختگیرانه (مثلاً گرفتن گوشی، سرک کشیدن به پیامها) دارند یا فرزندانشان را تنبیه کرده و آنها را از استفاده موبایل محروم میکنند، با خطر بدرفتاری، پنهانکاری، عدم اعتماد و مشکلات بیشتر نوجوانان مواجه میشوند.
نوجوانانی که احساس میکنند حریم خصوصیشان مرتبا نقض میشود و والدین به آنها بیاعتماد هستند، احتمالا پیوند عاطفیشان با خانواده سستتر میشود. از طرف دیگر، در گروههای پرخطر (مثل نوجوانانی که رفتار پرخاشگرانه یا گرایش به فعالیتهای آسیبزا دارند) نظارت والدین میتواند اثر محافظتی قوی داشته باشد. یعنی اگر والدین بهطور فعال درگیر شوند، احتمالا نوجوان کمتر به سمت رفتارهای پرخطر میرود.
همچنین والدینی که هیچ دخالتی در نظارت ندارند و انتخاب را به عهده فرزندشان میگذارند، فرزندشان بیشتر در معرض خطر افتادن به دام اشتباه یا تصمیمگیریهای نادرست خواهند بود.
به این ترتیب و بر اساس رعایت تعادل، والدین باید درباره قوانین، خطرها و احساسات فرزندشان با او گفتوگو کنند. محدودیتها را به او توضیح دهند و به احساساتش گوش دهند. همچنین در صورت لزوم والدین باید بر رفتارها و فعالیتهای فرزندشان نظارت کنند و اگر لازم بود در جمع دوستان سختگیرتر باشند اما رابطهصمیمانه و نزدیکشان را هم حفظ کنند.
والدین باید یادشان باشد دعوا، تهدید یا قهر نتیجه معکوس دارد. ترساندن فرزند، نصیحت بیوقفه یا قوانین متناقض، به رابطه آسیب میزند.
نظارت باید محدود و مشخص باشد، نه همراه با فشار و سختگیری دائمی.اگر هم نگرانی جدی وجود داشت، لازم است نسبت به این موضوع حساس باشند و با مشاور و روانشناس مشورت کنند.
نکته مهم این است که چگونگی اعمال نظارت اهمیت بیشتری از خودِ نظارت دارد. وقتی قوانین استفاده از گوشی یا اینترنت از قبل مشخص و با گفتوگو تعیین شده باشد، نوجوان کمتر احساس نقض حریم میکند. در مقابل، ورود پنهانی یا کنترل بیتوضیح، رابطه را تخریب میکند.
جالب است بدانید برخی پژوهشهای فنی نشان دادهاند که اپلیکیشنهای کنترل والدین خودشان میتوانند خطرات امنیتی داشته باشند و حتی شبیه نرمافزارهای جاسوسی عمل کنند. یعنی والدینی که فکر میکنند با نصب این برنامهها فرزندشان را محافظت میکنند، ممکن است ناخواسته او را در معرض خطر تازهای قرار دهند.
در نهایت، ما در دنیای جدید و ناشناختهای هستیم. اگر فرزندتان در مدرسه عملکرد و رفتار مناسبی دارد و در خانه هم رابطهی خوبی با شما دارد، سختگیری نکنید. اما اگر در معرض رفتارهای پرخطر بود، به جای تمرکز فقط بر محدودیت، بر اعتماد، صمیمیت و ارتباط عاطفی کار کنید.
انتهای پیام
